Każdy z nas popełnia błędy. Zdarza się, że nasze zachowanie rani drugą osobę. W takich sytuacjach warto jest przeprosić. Nie zawsze jest to jednak łatwe. Przepraszam to coś więcej niż słowo. Wyraża ono nie tylko żal i skruchę, ale jest również próbą naprawienia relacji. Wymaga ono empatii i dobrej woli. Jak przepraszać szczerze i skutecznie?
Kiedy nie warto przepraszać?
Choć zdolność przepraszania jest cenna, są momenty w życiu, kiedy nie warto prosić kogoś o przebaczenie. Chodzi przede wszystkim o sytuacje, kiedy nie czujmy się winni i nie widzimy w swoim zachowaniu niczego niestosownego. Zdarza się jednak, że niektóre osoby próbują na nas przeprosiny wymusić. Wiele osób decyduje się na użycie słowa „przepraszam” dla tzw. świętego spokoju lub uniknięcia dalszych konfliktów. Takie przeprosiny niewiele jednak ze sobą niosą. Mogą za to rodzić uczucie frustracji i niesprawiedliwości.
Kiedy warto przepraszać?
Przepraszać warto zawsze wtedy, kiedy czujemy się winni. Kiedy rozumiemy, że popełniliśmy błąd i zraniliśmy drugą osobę. Przeprosiny nie tylko są sygnałem dla drugiego człowieka, że liczymy się z jego uczuciami. To także uwalniające doświadczenie, pozwalające na przyznanie się do błędu i jego naprawienie. Przeprosiny mogą być więc uwalniającym doświadczeniem dla obu stron, choć czasem wymaga to więcej czasu.
Jak przepraszać?
Przepraszanie nie jest łatwe. Nawet jeśli jest szczere, nie zawsze odpowiednio wybrzmi. Im większe przewinienie, tym trudniejsze jest skuteczne przepraszanie. Zwłaszcza że druga strona może okazywać złość, rozczarowanie czy frustrację. Istnieje jednak kilka wskazówek, które pomogą przeprosić w efektywny sposób.
#Formułując treść przeprosin, zadbaj o to, aby potwierdzić swoją winę. Wiele osób używa wrażenia „Przepraszam, jeśli cię uraziłem” zamiast przyznać, że faktycznie kogoś zranili. Takie przeprosiny niewiele wskórają, a nawet mogą zezłościć. Najlepiej używać komunikatów od „ja”. Należy również zastanowić się, za co konkretnie chcemy przeprosić i wziąć odpowiedzialność za swoje zachowanie. Przykłady:
- Przepraszam, że się spóźniałam.
- Przepraszam, że cię zdradziłem.
- Przepraszam, że cię zraniłam i zawiodłam.
#Po sprecyzowaniu swojego przewinienia warto wyrazić swoje wyrzuty sumienia. Zadbaj o to, aby wybrzmiało to, że źle się czujesz z tym, co się stało. Jednocześnie postaw na empatię. Postaraj się zobaczyć sytuację oczami drugiej osoby, zastanów się, co myśli i czuje. Następnie wyraź to, że ją rozumiesz.
- Przepraszam, że się spóźniałam. Musiałaś czekać tak długo na mnie i się denerwować. Przykro mi z tego powodu.
- Przepraszam, że cię zdradziłem i zawiodłem twoje zaufanie. To musiało cię bardzo zranić. Czuję się z tym okropnie, że cierpisz.
- Przepraszam, że cię zraniłam i zawiodłam. Ja również zawiodłam się na samej sobie. Wiem, że mi zaufałeś i teraz tego żałujesz.
#Na koniec zaznacz, że chcesz swój błąd naprawić lub zadośćuczynić drugiej osobie jej cierpienie. Gotowość to działania podkreśla Twoją skruchę i pokazuje, że zależy Ci na drugiej osobie.
- Przepraszam, że się spóźniałam. Musiałaś czekać tak długo na mnie i się denerwować. Przykro mi z tego powodu. Pozwól, że w zamian zaproszę cię na kawę i pyszne ciastko, a potem odwiozę do domu.
- Przepraszam, że cię zdradziłem i zawiodłem twoje zaufanie. To musiało cię bardzo zranić. Czuję się z tym okropnie, że cierpisz. Co mogę zrobić, abyś mi wybaczyła?
- Przepraszam, że cię zraniłam i zawiodłam. Ja również zawiodłam się na samej sobie. Wiem, że mi zaufałeś i teraz tego żałujesz. Postaram się jednak odzyskać Twoje zaufanie. Pozwól mi, proszę, naprawić mój błąd.
Przygotowując się do przeprosin, warto zadbać o odpowiednie miejsce i czas. Z przeprosinami nie warto także zwlekać. Jeśli jednak czujesz, że musisz sobie ułożyć w głowie to, jak przeprosiny mają wyglądać, to daj sobie czas. Najważniejsze jest to, aby przemyśleć swoje zachowania i wyrazić to w przeprosinach.
Przepraszanie wymaga nie tylko szczerości, ale też dojrzałości. Niestety, w dzieciństwie często zmuszano nas do przeprosin, przez co dla wielu osób jest to coś bardzo trudnego do zrobienia. Postawienie się w sytuacji zranionej osoby sprawia jednak, że słowo przepraszam pojawia się naturalnie. Z kolei propozycja zadośćuczynienia to krok ku temu, aby uzdrowić daną relację.